In mei 2008 begon ik als bedrijfsmaatschappelijk werker bij het ministerie van LNV aan de Bezuidenhoutseweg in Den Haag. Enige tijd later kwam daar ook het iets verderop gelegen ministerie van EZ bij. Het bleek al snel een vrijwel perfecte match. Zowel medewerkers als leidinggevenden konden goed uit de voeten met mijn stijl van werken. Op mijn beurt voelde ik me gewaardeerd en uitgedaagd me te blijven ontwikkelen. Ik ontdekte al snel dat de werkelijkheid een oneindige variatie kent aan situaties en vraagstukken waar mensen mee worstelen, zowel privé als op het werk. Ik ontdekte ook dat het daarbij in de kern vaak neer komt op een beperkt aantal basisprincipes.

Neem nu het begrip ‘Eigen Regie’. Door mij vaak in een gesprek ingeleid met de toverwoorden ’En nu…?’ Nu dit gebeurd is, nu dit de situatie is: wat wil jij nu? Wat heb jij nu nodig? Wat ga jij nu doen om te komen waar jij wilt zijn? Reflecteren op wat er gebeurd is, waar dat door kwam en wie daarbij wat deed, geeft inzicht en kennis om van te leren. De ’En nu…?’ vraag voorkomt daarbij dat je doorslaat in klagen en slachtofferschap. Het brengt je weer in het ‘nu’. Het helpt je de de werkelijkheid te zien zoals deze is, en niet zoals je zou willen dat deze is. Dat geeft de mogelijkheid om van hieruit weer regie te nemen. Door stil te staan bij de vraag wat je nu nodig hebt. En te beseffen dat je altijd de vrijheid hebt om te kiezen wat jij nu wilt doen.

Dat leidt meteen naar een ander belangrijk basisprincipe: ‘Vrijheid = Verantwoordelijkheid Nemen’. Je hebt de vrijheid om zelf te kiezen wat jij wilt doen met jouw tijd, geld en energie. De catch is dat elke keuze een consequentie heeft. Vrijheid is niet hetzelfde als vrijblijvendheid… Ik merkte dat mensen het vaak moeilijk vinden om iets als een keuzemogelijkheid te zien. ‘Moeten’ versus ‘willen’. Als je geen keuze hebt, hoef je er immers ook geen verantwoordelijkheid voor te nemen… Terwijl kiezen voor wat je wilt nu juist een kenmerk van vrijheid is. Het punt is dat het vaak aan bewustzijn ontbreekt om hierbij een juiste afweging te maken. Bewust stilstaan bij vragen als ‘Wat is het mij waard om hiervoor te kiezen?’ Welke waarde heeft dit voor mij?’

Deze basisprincipes bleken een stevig fundament voor mijn werk waarmee ik met veel plezier en succes medewerkers en leidinggevenden kon spiegelen en adviseren. ‘Time flies when you’e having fun’ en de dagen, weken en jaren vlogen letterlijk voorbij. En zo merkte ik eind 2020 ‘opeens’ dat ik weliswaar 10 jaar geleden enthousiast was gestart met verlof sparen middels de Levensloop-regeling, maar dat ik eigenlijk helemaal niet zo bewust had stilgestaan bij de consequenties van deze keuze.

Namelijk dat kiezen voor de vrijheid van een ‘sabbatical year’ als consequentie heeft dat ik daarmee de vastigheid van mijn geliefde werkplek bij deze ministeries opgeef. En dat het niet zeker is waar ik na dit jaar terecht kom. En of dat ook weer zo’n mooie match zal zijn.

Daarbij kwam nog dat de wereldwijde corona-reisbeperkingen vooralsnog een lelijke streep zetten door bijna alle mooie plannen die ik voor dit jaar in gedachten had. En ondertussen was het koud, nat en grijs in Den Haag en zat ik dus vast in Nederland. ‘Heb ik daar dan mijn leuke werk voor opgegeven?’ Is dit dan het vooruitzicht voor het komende jaar?’ Vrijheid kan ook als leegte voelen… Voor je het weet steken het klagen en slachtofferschap de kop op.

En nu…? Blijf ik herhalen dat ik wens dat de werkelijkheid anders is dan deze is of pak ik regie? Ben ik bereid te onderzoeken welke kansen deze situatie wellicht biedt? Wat wil ik, waar heb ik nu behoefte aan? Wat kan er wél? Wat ga ik nu doen?’ Als het niet gaat zoals het moet, moet het maar zoals het gaat!’

Een glimlach vormt zich op mijn gezicht. Tijd om alle wijsheden die ik zo mooi verkondig heb zelf in de praktijk te brengen! Koekjes van eigen deeg: lekker!